Na prijedlog Izvršnog odbora Skupštine opštine Banja Luke, Vijeća udruženog rada, Vijeća mjesnih zajednica i Društveno-političkog vijeća prihvaćena je ideja o formiranju banjalučkog univerziteta 1974. godine.

Ovaj zemljotres ostavio je dubok trag u kolektivnom sjećanju građana i razvoju infrastrukture u Banjaluci, kao i na način na koji se zajednica organizovala kako bi se suočila s posljedicama prirodnih katastrofa.

Prvi Kočićev zbor prema pisanju Vrbaskih novina organizovali su KAB-ovci, marksisti, 1936. godine u saradnji sa Kulturnim društvom Zmijanje. Prvi dio održan je 23.08.1936. godine u Klašnicama, a sve povodom 20 godina od smrti poznatog narodnog tribuna Petra Kočića. Međutim, uslijedila je zabrana od strane sreskih vlasti za održavanje ovih skupova u Kolima i Klisinama. O ovom događaju možete pročitati u broju 1072 Vrbaskih novina iz 1936. godine, a mi ovdje ostavljamo čitav tekst koji je objavljen u tom broju:

Uvod u gašenje „Rudi Čajaveca“ najavljen je 1992. godine. I prije izbijanja prvih ratnih sukoba Krizni štab Autonomne regije Krajine,  tijelo osnovano unutar Socijalističke Republike BiH, donio je, između ostalog odluku o udaljavanju s posla u svim preduzećima, ustanovama, školama, pravosudnim institucijama... u okviru te regije, svih građana nesrpske nacionalnosti. Obrazloženja za takvu odluku nikada nije dano, nijednom radniku/ci koji su dobili otkaz nije uručeno pismeno obrazloženje.

Tokom rata u Bosni i Hercegovini u periodu od 1992. do 1995. godine iz Banjaluke, grada koji je bio van zone ratnih dejstava, prognano je preko 75 hiljada građana nesrpske nacionalnosti. U periodu od 1993. do 1995. godine porušeno je 16 džamija, Sahat kula i brojni spomenici kulture koji su svjedočili o višestoljetnom postojanju Bošnjaka/muslimana  u ovom gradu. U istom periodu minirani su i katolički samostan i crkva na Petrićevcu, spaljena crkva u Presnačama.