Jedan od poznatih banjalučkih parkova bio je i park pored Gradskog mosta, u blizini tvrđave Kastel. Na tom mjestu je 1931. godine arhitekta Milan Popov sagradio zgradu koja je bila u funkciji opštine, a nakon Drugog svjetskog rata tu je bilo sjedište narodne milicije. Tokom 60ih godina prošlog vijeka to postaje prostor za studente, a u zemljotresu 1969. godine ova zgrada je bila jako oštećena i srušena. Kasnije je tu napravljen park, a zemljište na kom je izgrađen bilo je u državnom vlasništvu.
U Banjoj Luci 1977. godine otvorena je svečana izložba banjalučkog vajara Ahmeda Bešića na kom je predstavljena skulptura koja je u Banjoj Luci bila poznata kao Emina. Tako je park i neformalno nazvan Eminin park. Ali, skulptura koju je Ahmed napravio bila je posvećena legendi o banjalučkoj Safikadi. Pravo ime skuplture je ”Djevojka sa krčagom” pa su otud Banjalučani samu skulpturu poistovjetili sa Eminom iz pjesme Alekse Šantića. Park je bio mjesto okupljanja zaljubljenih, ali i prostor na kome su se djeca igrala.
Tokom rata 90ih skulptura je oštećena, tj. skinuta joj je glava. To je bio jedan od simbola početka nacionalističkog terora i etničkog čišćenja Banja Luke od nesrpskog stanovništva. Nakon toga skulptura se uklanja iz parka, a Banjalučanima ostaje samo nada da će se ona restaurirati i ponovo vratiti u park koji bi se obnovio. Ovo se nije desilo.
Na mjestu parka ovo zemlište poslijeratne banjalučke vlasti predaju Srpskoj pravoslavnoj crkvi koja ovdje gradi hram. Iako nikome nije jasno zašto se na ovom mjestu gradi crkva, a širom grada odjednom pojavljuju se novi crkveni objekti, jasno je da se radi o širem uticaju srpskog nacionalizma i brisanju sjećanja na banjalučke umjetnike koji se ne uklapaju u nove nacionalističke narative. Tako se briše originalna banjalučka istorija, a u grad se postavljaju objekti i spomenici koji nemaju nikakve veze sa istorijom ovog grada.
