Muhamed Braco Skopljak istaknuti je banjalučki pijanista i muzički pedagog, poznat po svom doprinosu muzičkom obrazovanju i očuvanju bosanskohercegovačke kulturne baštine – kako u domovini, tako i u dijaspori.
Rođen je u Bosanskoj Dubici, a odrastao u Banjoj Luci, gradu s kojim je i danas duboko povezan. Svoje muzičko obrazovanje započeo je u Srednjoj muzičkoj školi “Vlado Milošević” u Banjoj Luci, a potom ga je nastavio na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, gdje je stekao zvanje profesora muzike.
Stariji Banjalučani rado se sjećaju njegovih nastupa u hotelima Bosna i Palas, kao i u Domu kulture, dvorani Borik i KAB-u. Jedna od svirki iz hotela Bosna, snimljena u aprilu 1981. godine, sačuvana je i objavljena na CD izdanju Tria Hiško, Cicko, Braco – Evergreen Nostalgy. O kvalitetu tog sastava najbolje govori činjenica da su im se na sceni pridruživali legendarni izvođači poput Stjepana “Jimmy” Stanića, Gabi Novak, Arsena Dedića, Dragana Stojnića, Bisere Veletanlić, Kiće Slabinca i mnogih drugih.
Značajan trag ostavio je i kao saradnik i pokretač manifestacija Djeca pjevaju Banjoj Luci i Prvi aplauz.
Poput mnogih Banjalučana, Skopljaka je nesretni rat devedesetih natjerao da u avgustu 1995. godine napusti svoj voljeni grad. Tadašnji direktor muzičke škole, u pedesetoj godini života i bez znanja engleskog jezika, emigrirao je u Sjedinjene Američke Države.
Nastanio se u Louisvilleu, u saveznoj državi Kentucky, gdje je nakon nostrifikacije diplome nastavio rad u oblasti muzike. Tokom dvije decenije predavao je klavir mnogim studentima, među kojima su bili i mladi Bosanci i Hercegovci, kao i Amerikanci.
Uprkos životu u dijaspori, ostao je snažno vezan za domovinu. Redovno je učestvovao u kulturnim događajima u Banjoj Luci, poput festivala Vezeni most, gdje je 2016. godine održao koncert pod nazivom “Tri klavira i jedna harmonika”, nastupivši sa svojom unukom Sarah Skopljak, harmonikašem Sanelom Selimovićem i pijanistkinjom Gabriellom Castillo.
Ni danas, u poznim godinama, ne odustaje od muzike. Sa osmijehom kaže: “Muzika me održava u životu.” Za svoj 80. rođendan planira izdati još jedan CD s instrumentalnom muzikom, čije se snimanje privodi kraju u banjalučkom studiju Plazma.
Njegova predanost muzičkom obrazovanju i kulturnom povezivanju dijaspore s domovinom čini ga značajnom figurom u očuvanju i promociji bosanskohercegovačke kulturne baštine.
